DÜŞÜNCE VADİSİ

Geçtiğimiz iki ay boyunca Sia Insight’ın Future of Work temalı insan kaynakları zirvesi için gerçekleştirdiği “İnsan Kaynakları Dünyasında Yeni Denge Arayışları” başlığını taşıyan araştırmasından geleceğe ışık tutacak, pandemi sonrası toplumun iş dinamiklerini aydınlatacak önemli araştırma bulgularını paylaşmıştım. Bu yazılarda günümüz yetkinlik dünyasında öne çıkan başlıkları ele almış ve insan kaynakları dünyasındaki yeni kaygı ve çatışma alanlarını gündeme getirmiştim. İnsan kaynakları yönetimi alanında üzerinde durmak istediğim son iki konu bulunuyor. Bu konulardan birincisi insan kaynakları alanında üst düzey yöneticilerin öncelikli gündemi ve ikincisi de pandemi sonrası toplumlarda başarılı olmayı hedefleyen şirketlerin dikkate alması ve içselleştirmesi gereken temel değerler. Her iki konu başlığının da gelecekte başarılı olmak isteyen şirketlere önemli bir yol haritası çizeceğine inanıyorum.   Pandemi Dönemi ve Sonrasında Yöneticilerin Gündemi Türkiye’nin önde gel...

Türkiye’nin anayasa ile kurduğu ilişkinin kökleri 1800’lü yılların başına kadar gider, ancak Cumhuriyet dönemi olarak düşündüğümüzde ilk anayasa çalışmalarını 1921 yılından başlatmak daha doğru olacaktır. O günden bugüne dek toplumun ve hatta cumhuriyetin anayasa ile ilişkisi oldukça sorunludur. Doksan sekiz yıllık cumhuriyet tarihinde birçok anayasayı ve anayasa değişikliğini bulmak mümkün. Bu tarih boyunca 1921, 1924, 1960 ve 1980 yıllarında kökten anayasa değişiklikleri yapılmış ve 1980 sonrasında da mevcut anayasa dört beş kez esaslı değişikliğe uğramıştır. Kurucu Anayasa olarak tanımlayabileceğimiz 1924 Anayasası sonrasında hayatımıza giren 1960 ve 1980 anayasalarının askeri darbelerin birer ürünü olduğu ve toplumda yarattıkları sorunlar hepimizin malumu. Cumhuriyet, 1924 – 1960 yılları arasında uzunca bir süre tek bir anayasa çerçevesinde yaşarken, 1960’dan günümüze dek gelirken bu tarihe iki temel anayasa ve dört temel değişiklik sığıyor. Sayısal anlamda bu kadar çok değişikli...

Bugünlerde hepimizin tartışmasız bir şekilde üzerinde hemfikir olacağı ender konuların başında tahammül eşiklerimizin düşmüş olması gelmektedir. Hiçbirimizin hiçbir şeye hiç kimseye neredeyse tahammülü kalmadı. Bu tahammülsüzlüğün arkasında farklı faktörler rol oynuyor, her birisinin tahammülsüzlüğümüz üzerindeki etki gücü son derece farklı. Ancak, tüm bu faktörleri tek bir şemsiye başlık altında değerlendirme şansımız bulunuyor: kaos. Biz bugün insanlık olarak hayatımızdaki birçok şeyi yeniden tanımlıyoruz ve COVID 19 ruh dünyamızın haritasını yeniden şekillendiren en büyük güç. Biz insanlık olarak geçtiğimiz yıldan bu yana son derece ciddi bir travma ile sınandık ve travmanın yarattığı sürecin her bir aşamasını deneyimledik. Bir virüsün tetiklediği bu süreç hayatta kalma mücadelesi ile birlikte günlük hayat pratiklerimize damga vurdu. Bazı hayat pratiklerini hayatımızdan çıkarttık, yepyeni pratikleri günlük hayatımıza dahil ettik. Bu pratiklerin ömründen bağımsız olarak her biris...